شهید جاویدی نگذاشت داستان احد در «حاج عمران» تکرار شود
مرتضی جاویدی معروف به سردار تنگه احد ۲۲ اسفند سال ۱۳۳۷ در روستای جلیان از توابع بخش نوبندگان فسا در استان فارس دیده به جهان گشود و ۷ بهمن سال ۱۳۶۵ در عملیات کربلای ۵ در شلمچه به شهادت رسید.
جعفر جاویدی برادر این شهید والا مقام در گفت وگو با خبرنگار ایرنا اظهار داشت: اولین بار که مرتضی می خواست به جبهه برود پدر و مادرم بسیار نگران بودند. پدرم که به تیراندازی با تفنگ برنو مهارت داشت قبل از خداحافظی به او گفت «موقع شناسایی دشمن برای اینکه از دید دشمن پنهان شوی خود را پشت بوته های تیغ در منطقه استتار کن» برادرم با خنده گفت، باباجان جبهه مثل قبل نیست که فقط تفنگ برنو باشد با شلیک یک خمپاره سنگر به هوا می رود.
وی افزود: برادرم فرمانده عملیات «والفجر ۲» در منطقه حاج عمران بود در این عملیات آنها پنج روز در محاصره دشمن بودند. روز سوم شهید صیاد شیرازی و محسن رضایی از طریق بیسیم به مرتضی گفتند «این منطقه مثل تنگه احد است عقب نشینی کنید» اما او گفت، ما می مانیم و نمی گذاریم تنگه احد تکرار شود و در نهایت در این عملیات پیروز شدند.
جاویدی ادامه داد: بعد از این عملیات مرتضی به همراه شهید صیاد شیرازی و رضایی به ملاقات امام خمینی (ره) رفتند، امام بر پیشانی او بوسه زد و دستش را بر روی دست مرتضی که در گچ بود کشید، برادرم بعد از بیرون آمدن از جماران گچ دستش را با تیربرق شکست و گفت «امام بر روی دستم دست کشیده و دستم خوب شده».
رویای صادقه پدر برای شهادت مرتضی
بردار شهید جاویدی گفت: وقتی مرتضی در جبهه بود پدرم خواب دید او توسط دشمن محاصره شده است، خواب را برای ما تعریف کرد و گفت پیگیری کنید ببینید او کجاست. او بعد از ملاقات با امام خمینی به فسا آمد و فهمیدیم در عملیات «والفجر ۲» محاصر شده بود و خواب پدرم رویای صادقه بوده است. یک مرتبه دیگر هم پدرم در خواب دید یک سید یک لنگه از کفش های او را می خواهد با او ببرد، او در خواب گفته بود حاضرم پول بدهم اما کفشم را پس بده اما او قبول نکرده بود فردای آن روز با ما تماس گرفتند و خبر شهادت مرتضی را به ما دادند و این خواب پدرم هم تعبیر شد.
وی توضیح داد: من ۱۱ سال از مرتضی کوچکتر بودم و وقتی او به جبهه رفت من کلاس اول راهنمایی بودم. برادرم وقتی بعد از چند ماه دو سه روز به مرخصی می آمد مدام به دیدن خانواده های شهدا و جانبازان می رفت او بسیار متواضع، با اخلاص و شجاع بود که شجاعتش از ایمانش سرچشمه می گرفت.
جاویدی گفت: هر موقع همسر مرتضی از او درباره فعالیتش در جبهه سوال می پرسید او می گفت «با رزمندگان پشت جبهه کار می کنیم» وقتی برادرم به شهادت رسید دخترش زینب دو ساله بود و فرزند دوم او به نام زهرا سه ماه بعد از شهادتش به دنیا آمد.
وی ادامه داد: هر سال به مناسبت سالروز شهادت مرتضی کنار مقبره او واقع در روستای جلیان در ۲۵ کیلومتری فسا برایش یادواره برگزار می کنند و امسال هم همانند سالهای گذشته این مراسم ۱۱ بهمن برگزار می شود.
جاویدی گفت: هر سال سه تا چهار هزار نفر از همرزمان و خانواده شهدا از سراسر کشور در مراسم یادبود مرتضی شرکت می کنند و یاد او را گرامی می دارند.
