رشد ۸ درصدی اقتصاد ایران در شرایط فعلی خوش‌بینانه است
حجت‌الله فرزانی، کارشناس پولی و بانکی و تحلیلگر مسائل اقتصادی، در گفت‌وگو با خبرنگار مهر درباره امکان‌پذیری تحقق رشد ۸ درصدی اقتصاد ایران در برنامه هفتم توسعه اظهار داشت: پیش‌بینی رشد ۸ درصدی و اصولاً داشتن رشد اقتصادی با توجه به شرایط اقتصادی و سیاسی کنونی ایران تا حدی خوش‌بینانه به نظر می‌رسد. برای تحقق این رشد، باید اهتمام جدی صورت گیرد.
این کارشناس پولی و بانکی با اشاره به تحریم‌های اقتصادی و سیاست فشار حداکثری ایالات متحده تصریح کرد: با روی کار آمدن ترامپ و تشدید تحریم‌های ظالمانه آمریکا، احتمال افزایش محدودیت‌ها در حوزه صادرات ایران وجود دارد که می‌تواند بر رشد اقتصادی تأثیر منفی بگذارد. این محدودیت‌ها نه‌تنها بر تجارت خارجی بلکه بر تأمین مالی و جذب سرمایه‌گذاری خارجی نیز اثرگذار خواهد بود.
فرزانی درباره منابع تأمین مالی رشد اقتصادی بیان کرد: ما یا باید از منابع داخلی استفاده کنیم یا به سراغ جذب منابع خارجی برویم. تأمین مالی خارجی از طریق استقراض از نهادهای بین‌المللی، انتشار اوراق قرضه در سطح بین‌المللی یا جذب سرمایه‌گذاری خارجی امکان‌پذیر است. اما این اقدامات نیازمند دیپلماسی قوی اقتصادی است که با توجه به فشارهای خارجی، تحقق آن با چالش‌هایی همراه خواهد بود.
وی در ادامه به اهمیت عضویت ایران در نهادهای بین‌المللی اشاره کرد و افزود: پیوستن به گروه‌هایی نظیر بریکس و سازمان همکاری شانگهای می‌تواند فرصت‌هایی را برای ایران فراهم کند، اما این عضویت‌ها الزامات خاص خود را دارند. برای بهره‌برداری از این ظرفیت‌ها، باید استانداردهای بانکی و مالی موردنظر این نهادها را رعایت کنیم.
این تحلیلگر مسائل اقتصادی همچنین به موانع پیش‌روی جذب سرمایه‌گذاری خارجی پرداخت و گفت: سرمایه، ماهیتی ریسک‌گریز دارد و در شرایط بی‌ثباتی و فشارهای بین‌المللی، سرمایه‌گذاران خارجی تمایل کمتری برای ورود به بازار ایران خواهند داشت. برای رفع این مشکل، دولت باید تضمین‌هایی برای کاهش ریسک ارائه دهد.
او در خصوص وضعیت نظام بانکی کشور و توانایی تأمین مالی داخلی خاطرنشان کرد: با توجه به ناترازی‌های موجود در نظام بانکی، تأمین مالی از منابع داخلی به‌سختی امکان‌پذیر است. منابع داخلی در بهترین حالت می‌توانند سرمایه در گردش بنگاه‌های اقتصادی را حفظ کنند، اما برای سرمایه‌گذاری‌های کلان، ورود تکنولوژی، تأسیس کارخانه‌های جدید و نوسازی صنایع، این منابع کافی نخواهد بود.
فرزانی در پایان تأکید کرد: حتی اگر مسیرهای بین‌المللی برای تأمین مالی باز شوند، به دلیل فاصله استانداردهای اجرایی بانک‌های ایرانی با استانداردهای جهانی، ایجاد روابط کارگزاری بانکی با دنیا به‌سادگی ممکن نخواهد بود. در نتیجه، تا زمانی که این موانع رفع نشوند، پیوستن به نهادهای بین‌المللی به‌تنهایی نمی‌تواند تأثیر قابل‌توجهی بر رشد اقتصادی ایران داشته باشد.
