ائتلاف یا انفعال؟ درمانگران اعتیاد در بزنگاه انتخاباتی
به گزارش خبرنگار خبرگزاری مهر، ابراهیم نوری گوشکی، متخصص پزشکی خانواده در یادداشتی که در اختیار خبرگزاری مهر گذاشت، نوشت: «درمانگران اعتیاد سال هاست در خط مقدم یکی از پیچیده‌ترین بحران‌های سلامت عمومی کشور ایستاده اند. آنان با بیماران درگیر با اختلالات روانی، جسمی، خانوادگی و اجتماعی مواجه اند و نقشی حیاتی در بازگرداندن افراد به زندگی سالم ایفا می‌کنند. با این حال، جایگاه این صنف در ساختارهای تصمیم گیری سازمان نظام پزشکی، همواره حاشیه‌ای و کم رنگ بوده است. در دوره‌های گذشته، نبود نمایندگان مؤثر از این صنف در هیئت‌های مدیره و شوراهای تخصصی، باعث شده مطالبات درمانگران اعتیاد کمتر شنیده شود و مشکلات صنفی آنان بی پاسخ بماند.
در آستانه انتخابات نهمین دوره سازمان نظام پزشکی، فرصتی تاریخی برای بازتعریف جایگاه صنف فراهم شده است. اما در کمال تعجب، برخی از اعضای این صنف تصمیم گرفته اند به جای حمایت از کاندیداهای صنفی خود، به لیست‌هایی رأی دهند که عمدتاً متشکل از متخصصان رشته‌های دیگر مانند کودکان، داخلی، اورژانس، ژنتیک و حتی چهره‌های دانشگاهی هستند. این تصمیم، نه تنها از نظر صنفی قابل دفاع نیست، بلکه یک خطای استراتژیک بزرگ است که می‌تواند به حذف تدریجی این گروه از ساختار تصمیم گیری منجر شود.
رأی ندادن به کاندیداهای صنفی، به معنای واگذاری قدرت به دیگران است. این رأی، سرمایه صنفی است؛ نه هدیه‌ای برای دیگران. کسانی که به سراغ درمانگران اعتیاد می‌آیند تا رأی جمع کنند، کاملاً می‌دانند که این صنف، وزنه‌ای قدرتمند در انتخابات است. اما هدف آنان، استفاده از این رأی برای تقویت لیست‌های خودشان است، نه حل مشکلات صنف درمان اعتیاد. این استفاده ابزاری، اگر با رضایت صنف همراه شود، به معنای خودحذفی است.
برخی از این لیست‌ها، حتی یک نماینده از صنف درمان اعتیاد ندارند. با این حال، برخی همکاران ما با این توجیه که «این افراد قوی ترند» یا «رئیس دانشگاه پشتشان است»، به حمایت از آنان تمایل پیدا کرده اند. اما باید پرسید: آیا رئیس دانشگاهی که با تغییر دولت‌ها و گاه زودتر تغییر می‌کند، می‌تواند برای صنف ما اعتبار پایدار و مثمرثمر ایجاد کند؟ آیا کسانی که هیچ گاه در جلسات صنفی
ما حضور نداشته‌اند، ناگهان در هیئت مدیره نظام پزشکی، مدافع حقوق ما خواهند شد؟
تجربه تخصص‌های دیگر مانند زنان، کودکان، داخلی و جراحی نشان داده که تنها با اتحاد، انسجام و حمایت از لیست‌های مشخص، می‌توان در ساختار نظام پزشکی نفوذ کرد و مطالبات صنفی را به کرسی نشاند. آنان با تشکیل لیست‌های منسجم، کمپین‌های تبلیغاتی و ائتلاف‌های درون سازمانی، توانسته اند جایگاه و نفوذ قابل توجهی در نظام پزشکی کسب کنند. چرا ما نباید همین مسیر را طی کنیم؟
درمان اعتیاد، به طور ذاتی یک حوزه بین رشته‌ای است. هیچ درمانگری نمی‌تواند بدون همکاری با متخصصان گوارش، اورولوژی، روان پزشکی، اورژانس یا حتی ژنتیک، درمانی جامع و مؤثر ارائه دهد. اما این همکاری نباید به معنای واگذاری رأی و قدرت صنفی باشد. ما می‌توانیم با حفظ استقلال صنفی، در عین تعامل با دیگر تخصص‌ها، جایگاه خود را تقویت کنیم.
در این دوره، صنف درمانگران اعتیاد با تشکیل یک ائتلاف منسجم، لیستی را معرفی کرده که شامل پزشکانی از رشته‌های مکمل و هم راستا با درمان اعتیاد است. این لیست، با حضور متخصصان فوق گوارش و کبد، اورولوژی، اطفال، پزشک عمومی فعال در حوزه پوست و زیبایی، متخصص طب اورژانس، ژنتیک پزشکی، متخصص رادیولوژی و حتی رئیس یکی از دانشگاه‌های علوم پزشکی، طراحی شده است. چنین ترکیبی، نه تنها نشان دهنده تنوع علمی و تخصصی است، بلکه بیانگر درک عمیق صنف از ضرورت تعامل بین رشته‌ای برای حل مسائل پیچیده نظام سلامت است.
اما این لیست، زمانی مؤثر خواهد بود که با حمایت قاطع اعضای صنف همراه شود. اگر ما خودمان به کاندیداهای صنفی مان رأی ندهیم، چگونه انتظار داریم دیگران از ما حمایت کنند؟ اگر ما به جای تقویت صدای خود، به تقویت صدای دیگران بپردازیم، چگونه می‌توانیم در جلسات تصمیم گیری، از حقوق صنفی مان دفاع کنیم؟
رأی دادن به لیست‌های غیرصنفی، به بی هویتی صنفی منجر می‌شود. صنفی که نتواند از خودش دفاع کند، به تدریج در ساختارهای رسمی نادیده گرفته می‌شود. این رأی، تنها یک انتخاب فردی نیست؛ بلکه یک بیانیه صنفی است. اگر امروز رأی ندهیم، فردا دیگران برایمان تصمیم خواهند گرفت.
انتخابات نظام پزشکی، فرصتی است برای بازتعریف نقش درمانگران اعتیاد در نظام سلامت کشور. این صنف، با حمایت از کاندیداهای خود، می‌تواند به وزنه ای قدرتمند در ساختار تصمیم گیری تبدیل شود. اما اگر این فرصت را از دست بدهد، حذف تدریجی، بی‌توجهی ساختاری و انفعال صنفی، پیامدهای اجتناب‌ناپذیر خواهند بود.
رأی شما، صدای شماست. صدای صنف خود را خاموش نکنید.»
